Popielec

(...) 
Because I know that time is always time
And place is always and only place
And what is actual is actual only for one time
And only for one place
I rejoice that things are as they are and
I renounce the blessed face
And renounce the voice
Because I cannot hope to turn again
Consequently I rejoice, having to construct something
Upon which to rejoice 
(...)
(TS Eliot, Ash Wednesday)
(...)
Ponieważ wiem że czas jest zawsze czasem
A miejsce zawsze i jedynie miejscem
A co się staje to się staje tylko raz w tym czasie
I tylko raz w tym miejscu
Cieszę się że wszystko jest tak jak jest i
Wyrzekam się błogosławionej twarzy
I wyrzekam się głosu
Ponieważ nie mogę mieć nadziei że powrócę znów
Przeto cieszę się musząc mieć
Coś z czego mógłbym się tu cieszyć 
(...)
(Środa Popielcowa, tłumaczenie Jarosław Marek Rymkiewicz)
W czasie, gdy bexa przygotowuje ten wpis, szczególnie ważny wydaje jej się fragment, który w oryginale 
następuje po rejoice:
(...) 
And pray to God to have mercy upon us
And pray that I may forget
These matters that with myself I too much discuss
Too much explain 
(...)