Magdalena i serojady

Tak, Magdaleno z IMP.

Tak, Magdaleno z IMP.

Tak, Magdaleno z IMP.

Tu dygresja: czyżby moje namiary udostępnił Ci Krzysiek, nęcący swego czasu również prezentami – 

darmowymi, o ile dobrze pamiętam?

Tu napomnienie autorki przez nią samą: co to za minoderyjne zagrywki, bexo?

Oczywiście, że pamiętasz. Świetnie i doskonale. Jeśli już coś i w ogóle, szanse na to, że zapomnisz, są właściwie 

żadne.

Wracając wszak do dialogu z Magdaleną.

Tak, lubię dostawać prezenty.

Bardzo lubię dostawać prezenty.

Dostawać prezenty lubię prawie najbardziej na świecie.

I ten przepis na kurczaka zawijanego w szynce (w szynkę?) wygląda co najmniej zachęcająco.

Tu wyjaśnienie: skrót myślowy. Zdjęcie ilustrujące przepis. Sam przepis – nie idzie przeczytać.

Ale wolałabym kurczaka.

Kajetan daleko – oj, strasznie (i na pewno nie czyta tego bloga, bo o nim w ogóle nie wie) – więc wystarczy, 

jeśli będzie wegetariański.

Jeszcze słów kilka do Serojadów z portalu (?) seroluby.pl (a może odwrotnie? Naprawdę nie pamiętam!): 

jestem świadoma, że z sera (żółtego, rozumiem) można zrobić wiele rzeczy.

Ale zrobić je udawało mi się rzadko – zanim zdążyłam, zjadałam cały ser. I już nie szłam po nowy, bo też bym 

go na pewno zjadła.

A teraz kazeinę stosuję bardzo rzadko i wyłącznie interwencyjnie. Czasem – horribile scriptu! – robię z niej 

okłady na duszę.

Dla Kumpeli skądś tam jeszcze życzliwa sugestia na zakończenie, żeby się bujała, zamiast od rana siać niepokój i nieufność. 
Jak również informacja, że rzadko kiedy podaję w profilu użytkownika prawdziwe informacje o wieku, zawodzie, zainteresowaniach, itp. Tym bardziej może ciekawe, z jakiego na pewno uprzejmie dostarczonego przeze mnie, 
ale najprawdopodobniej całkowicie fikcyjnego powodu, zasłużyłam na wiadomość pod wymownym tytułem twój facet cię zdradza – i dlaczego tylko na jedną.