19 stycznia 1937 roku

Poniżej – jeden z dwóch wierszy Osipa Mandelsztama datowanych na 19 stycznia 1937 roku.

***

Я нынче в паутине световой —

Черноволосой, светло-русой,—

Народу нужен свет и воздух голубой,

И нужен хлеб и снег Эльбруса.

 И не с кем посоветоваться мне,

А сам найду его едва ли:

Таких прозрачных, плачущих камней

 Нет ни в Крыму, ни на Урале.

Народу нужен стих таинственно-родной,

Чтоб от него он вечно просыпался

И льнянокудрою, каштановой волной —

Его звучаньем — умывался.

19 января 1937

Jego początek Jarosław Marek Rymkiewicz tłumaczy tak:

Teraz jestem w tej świetlistej pajęczynie (...)

Ostatnia zwrotka w polskim przekładzie (rewelacyjnym, pisze wydawca):

Naród musi mieć rdzenny, zatajony wiersz,

Żeby wiersz ten budził go wiecznie;
I jak falą kasztanową, płowowłosą –

Jego śpiewem – żeby mył się bezpiecznie.

Mandelsztam urodził się 3 (15) stycznia 1891 roku w Warszawie.