z lektur przydrożnych

Słowa pisanego wszędzie teraz pełno.

Właściwie, powinno to bexę cieszyć.

I cieszy, a jakże.

Co jednak nie oznacza, że zarazem nie martwi.

Bo gdzieś w swoich głębokich (jeśli nawet nie najgłębszych) strukturach bexa ma zakodowane, 

że scripta manet.

A może wręcz scripta sunt servanda?

Na pewno zaś – że co napisane, winno być przeczytane i zrozumiane.

Choć zarazem... A, wiadomo. Words, words, words, mości xiążę.

Przymus czytania, mimo iż niewątpliwy, nie jest, na szczęście, przykry.

Tylko nadążyć trudno.

Takie mnóstwo napisane – bywa nawet, że na chodnikach.

Może trochę bexie łatwiej odkąd podróżuje głównie pojazdem z napędem własnym.

Który ma tę niewątpliwą zaletę (pojazd; napęd pomińmy dla większej jasności wywodu), 

że bez problemu i nie stawiając oporu daje się zatrzymywać właściwie wszędzie, byle nie na stromym, 

krzywym, wysokim albo wąskim.

Oraz nie na krawężniku. Nie na torach tramwajowych. Nie na środku skrzyżowania.

Nawet w zaspie można sobie nim stanąć i stać, albo w kałuży. A tak!

W dodatku siedząc. A tak!

Miłe bexie, zawołanej czytelniczce, jest i to, że do tych słów tak blisko.

I że swoje znaczenia nieraz ujawniają one stopniowo, powoli.

Na przykład, po objechaniu naokoło.

Chociaż czasem aż ciarki przejdą bexie po grzbiecie i ciągów chwyci się mocno, żeby lepiej uziemić.

Weźmy ostatnio.

Jedzie bexa, patrzy, widzi i czyta.

DENTAL HARM, jak nic.

Szkoda dentystyczna?

Uszczerbek stomatologiczny?

A dalej... Brrrrrr!

HELL COFFEE.

Kawowe niebo, ani trochę przez bexę nieulubione (jedyny wyjątek – pewien koktajl podawany 

tam i tylko tam), nigdy jeszcze nie wydawało się bexie tak upragnione.

Na szczęście, po chwili ukazały się i o-

harmONY

oraz

hellO.

Szkoda tylko, że Klub Malucha MAŁA SYRENKA miał właśnie taką nazwę przez całą długość parkanu 

i zawieszonego na nim tzw. bannera.